De Saint Charles Kerk
Nationaal historisch monument.
Na de herroeping van het Edict van Nantes in 1685, door de uitspraak van de Raad van State, werd de protestantse tempel, op het place d’Armes, toegewezen aan de katholieken. Zij bouwden de tempel om tot een katholieke kerk, onder leiding van Robert de Cotte, de zwager van Mansart. Ter ere van Charles-Maurice Le Tellier, aartsbisschop van Reims, werd de kerk vernoemd naar Charles Borromée (Carolus Borromeus). Hij maakte deel uit van de kerkelijke Concilie van Trente, die de Katholieke Reformatie in gang heeft gezet. De sobere architectuur is een combinatie van het protestantse karakter en de monumentale expressie van de klassieke kerken. De inrichting is opvallend : altaren in de kapelletjes en houtwerk in het koor. Lodewijk XIV financierde de altaar-retabel in ionische bouwstijl. In de grote rode marmeren lijst hing vroeger een schilderij waarop de heilige Carolus Borromeus was afgebeeld, terwijl hij de inwoners van Milaan hielp, die aan de pest leden. Het schilderij is gemaakt door een monnik van de abdij van Orval.
Label(s)
